OPRAC

OPRAC

OPRAC

OPRAC

درباره نقره بیشتر بدانیم

در روزگاری که سیل طلا در کالیفرنیا به جریان افتاده بود مردم از دست (( خاک سیاهی )) که به خاکه طلایشان چسبیده بود خسته شده آن را نفرین می کردند. ولی برحسب تصادف فهمیدند که این خاک سیاه سنگ نقره است. نقره یکی از فراوانترین فلزاتی است که در بسیاری از جاها بدست می آید. گاهی نقره به صورت جامد یافت می شود.   مثلا” روزی در نروژ یک قطعه نقره  به دست آمد که ۷۰۰ کیلو وزن داشت! معمولاً نقره در سنگهای معدنی یافت می شود که باید آن را جدا کرد. در این سنگها اغلب نقره با گوگرد همراه است که تشکیل سولفور نقره داده و گاهی هم با سولفور فلزات دیگر همراست که عمده آن مس ـ سرب و ارسنیک می باشد. در آمریکا نقره بیشتر با سرب یافت می شود. مکزیک، کانادا و آمریکا مرکز اصلی تولید نقره به شمار می روند. نقره بقدری نرم است که نمی توان آنرا به صورت خالص مورد استفاده قرار داد از این رو با سایر فلزات همواره همراه می شود. سکه های نقره ای دارای ۹۰ درصد نقره و ۱۰ درصد مس است. نقره تمام عیار که از آن جواهر و ظروف نقره می سازند دارای 5/92 درصد نقره و ۵/۷ درصد مس می باشد. انگلیسی¬ها به نقره تمام عیار استرلینگ می گویند. واژه استرلینگ از نام یک خانواده آلمانی گرفته شده که در شمال آلمان بودند و نامشان هم استرلینگ بود. افراد خانواده استرلینگ بقدری درستکار بودند که جان پادشاه انگلستان در سال ۱۲۱۵ کار ساختن سکه های انگلستان را به آنان واگذار کرد. آنها نیز آنقدر این کار را بخوبی و درستی انجام دادند که هنوز هم نامشان بر روی اجسام گرانبها باقی مانده است. نقره در هوای تمیز تیره نمی شود پس وقتی که نقره سیاه می گردد نشان آنست که در هوا مقداری گوگرد (( سولفور )) وجود دارد. طلا و نقره از فلزاتی هستند که کارکردن با آنها آسان می باشد. از ۲۸ گرم نقره می توان سیمی درست کرد که بیش از ۲۰ کیلومتر درازا دارد. برای هدایت الکتریسیته و گرما نیز نقره بهترین فلز شناخته شده است.

نقره عنصر سفید و براق فلزی می باشد و در موقعیت چهل و هفتم جدول تناوبی قرار گرفته و با نماد Ag که از کلمه Argentum می آید، نشان داده می شود. نقره ی خالص دارای بالاترین هدایت الکتریکی و گرمایی در بین تمامی عناصر می باشد. همراه با طلا، که از عناصر کمیاب و گرانبها هستند نقره بطور گسترده ای در تاریخ بشری برای هزاران سال بکار برده شده است. نقره قادر است ۶۵۰ نوع مریضی را که ناشی از میکرو ارگانیسمهاست از بین ببرد. از جمله کاربردهای نقره می توان به جواهرات، ابزار آشپزخانه، پول، آلیاژهای دندانی، عکاسی و کاربردهای صنعتی اشاره کرد. در میان کاربرد های بسیار زیاد نقره، استفاده از خاصیت ضدعفونی کنندگی آن برای مقاصد بهداشتی و پزشکی قابل توجه و اهمیت می باشد؛ اگرچه تا به حال مکانیزم عمل آن بطور کامل درک نشده است. ظروف نقره ای در زمان های قدیم برای ذخیره ی آب و … استفاده می شد.

پودر نقره به نظر هیپوکراتیس (Hippocrates) پدر علم پزشکی نوین، دارای اثرات شفادهندگی و ضد مریضی بوده و در لیست درمانی برای زخم ها قرار داشت. ترکیبات نقره ای به مقدار زیادی در کاربردهای پزشکی داخل شدند. ترکیبات نقره سلاح اصلی در مقابل زخم های عفونی در جنگ جهانی اول بود تا اینکه آنتی بیوتیک ها تولید شدند. در سال ۱۸۸۴ پزشکان متخصص آلمانی CSF، محلول چشمی یک درصد نیترات نقره را معرفی نمودند که گفته می شود اولین مقاله ی علمی مستند برای کاربردهای پزشکی نقره می باشد. به علاوه استفاده از کرم های سولفادی آدین نقره برای مصارف  ضد باکتری بوده که بطور گسترده ای برای زخم ها و سوختگی های شدید استفاده می شود.

لکه دار شدن برگشت ناپذیر پوست و چشم ناشی از رسوب دادن نقره و تماس طولانی مدت با نقره یا ترکیبات نقره باعث گسترش آن می شود. به علت این مشکل و همچنین اثرات آنتی بیوتیک هایی مانند پنیسیلین و سفالوسپورین ها، شهرت نقره به عنوان یک عامل ضد عفونی کننده فراموش گردید. با پیشرفت علم جدید نقره توانست جایگاه از دست رفته اش را باز یابد. نقره ی فلزی با خواص و موفولوژی جدید با توجه به نتایج غیر رایج در تکنولوژی مهندسی جدید مطرح شد.

نقره ی فلزی به صورت ذرات خیلی ریز که سایز آن ها در حد نانومتری اندازه گیری شده، به وجود آمد. زمانیکه این ذرات بصورت یک بعدی با سایز کمتر از 100 نانومتر به وجود آمد، آن ها را نانو ذرات نامیدند. این ذرات خواص غیرمعمول فیزیکی و شیمیایی و فعالیت های بیولوژیکی از خود نشان می دهند.

با انجام فعالیت های تحقیقاتی وسیع، بکاربردن نانو ذرات نقره (نانو نقره) به ویژه در حوزه ی سلامتی بصورت گسترده ای گسترش یافت. با توجه به گزارشات تحقیقاتی نانو نقره به عنوان یکی از مقوله های تولید که به سرعت در بازار و صنعت نانو تکنولوژی رشد می کند نمایان شده است. هنوز فعالیت آنتی باکتریالی قوی جهت گیری اصلی برای گسترش محصولات نانو نقره می باشد.

گستره ی وسیعی از این محصولات در بازار وجود دارد به عنوان مثال در زمینه ی پزشکی، پوشش روی زخم، ابزار های جراحی و پروتزهای استخوان تماماً  با نانو نقره پوشش داده می شوند. در زندگی روزمره مشتری ها ممکن است از اسپری های اتاق حاوی نانو نقره، شوینده های لباس، خالص سازی آب و رنگ دیوار استفاده کنند. نانو نقره همچنین در نساجی برای تهیه لباسها، لباسهای زیر و جورابها وارد شده اند. ماشینهای لباس شویی وجود دارند که با تکنولوژی نانو نقره کار می کنند. تخمین زده شده است که در بخش پزشکی و حفظ سلامت، از میان تمام مواد نانویی، کاربرد نانو نقره در بالاترین درجه تجاری شدن قرار دارد.

فرمول نقره

• به فرمول شیمیایی Ag در سیستم کوبیک متبلور می شود به حالت خالصی در طبیعت، از مس کمتر و از طلا خیلی کمتر است و دارای سختی بین  ۳ تا ۲/۵ می باشد و همچنین رسانای خوب جریان الکتریسیته و دما می باشد. در محل شکستگی تازه سفید نقره‌ای‌ است ولی سطح شکستگی آن در مجاورت هوا تیره یا سیاه می‌شود. جلای فلزی دارد و چکش خوار است و قابلیت کشش آن زیاد است. ورقه‌های بسیار نازکی از آن می‌توان تهیه کرد. دارای بلورهای کج شده به صورت شاخه است. به شکل توده نامنظم و فلس و صفحه مانند دیده می‌شود. نقره معمولی از دو ایزوتوپ با جرمهای ۱۰۷ و ۱۰۹ تشکیل شده است .

 

خواص نقره

نقره باعث کشته شدن میکروب های بسیاری می شود و یک ضد عفونی کننده بسیار قوی بشمار می رود و زمانیکه نقره در دستان شما قرار می گیرد از سلامتیتان مراقبت می کند. بسیاری از شرکتهای هواپیمایی در دنیا از نقره برای میکروب کشی و حالت ضد عفونی کننده از ان  استفاده می نمایند. کشور سویس برای ضدعفونی کردن آب شهر از نقره بهره می برد. جالب است بدانید اگر در ظرف نقره آب بریزیم آن آب  بدون میکروب  باقی می ماند. نقره می تواند ۶۵۰ میکروب را از بین ببرد.

فلز نقره خاصیت ضد باکتریایی داشته و در صنایع دارویی به صورت فلز و یا ترکیبات آن مورد استفاده قرار می گیرد و از خصوصیات اصلی نقره مقاومت زیاد آن در مقابل حلال های شیمیایی است. از نقره در رنگ آمیزی برخی از محصولات در قنادی ها استفاده می شود.

 ترکیبات متعددی از نقره برای معالجه بیماری ها تولید می شود که عبارت از :

 استات نقره، آلانیتونات نقره، برات نقره، کربنات نقره، کلرید نقره، کرومات نقره، گلیسرولات نقره، کلوئید نقره، یدید نقره، لاکتات نقره، منگنات نقره، نیترات نقره، پروتئین نقره وسولفات یازین نقره می باشد. علاوه بر داروهای تولید شده از ترکیبات فوق از فلز نقره در دندان پزشکی برای پر کردن دندان (آمالگام) استفاده می شود که حدود ۳۵ درصد از ترکیب آمالگام را فلز نقره تشکیل می دهد. همانطوری که اشاره شد ترکیبات نقره مصارف دارویی گوناگونی دارند به عنوان مثال نیترات نقره به عنوان سوزاننده، قابض در زخم های غیر فعال و ورم های چرکی استفاده می شود. از محلول رقیق نیترات نقره در درمان زرد زخم، خارش، میخچه، زگیل و همچنین درمان سوختگی ها استفاده می شود.

از نقره به علت خاصیت ضد باکتریایی در صنایع دارویی به صورت فلز و یا ترکیبات آن مورد استفاده قرار می گیرد و از خصوصیات مهم آن مقاومت زیاد در برابر حلال های شیمیایی است.

ترکیبات نقره را بندرت برای درمان بیماری های داخلی بکار می رود، هر چند که در قدیم آن را برای درمان صرع و زخم معده بکار می بردند. امروزه، کاربرد عمده آن در پزشکی برای باکتری کشی میکروب های بیماری زای خاص است. از این نظر، رفتاری مشابه با جیوه دارند، اما سمیت و قدرت آنها کمتر است. ترکیبات کمپلکس متعددی از نقره را که از غشای مخاطی جذب می شوند بکار می برند که عمدتا برای ضدعفونی گلو مورد استفاده است. محلول بسیار رقیق نیترات نقره برای مدت های مدید در آلمان برای بیماری های احتمالی ناشی از استرپتوکوک غشای مخاطی چشم نوزادان تجویز می شد. نیترات نقره یکی از اجزاء پودر نقره  برای درمان زخم های سطحی است. از اثر سوزانندگی موضعی نیترات نقره می توان برای تخریب بافت های در حال رشد و تکثیر استفاده کرده یک لایه کلرید نقره و آلبومینات نقره در اثر واکنش با پوست تشکیل می شود که گسترش تاثیرات سوزانندگی را که با حالت گندزدائی و قابض و مانع ترشح همراه است، محدود می کند. سولفادیازین نقره بعنوان یک ترکیب باکتریواستاتیک در درمان بیماری های تهدید کننده و خطرناک بکار می رود.

 سل کلوئیدی نقره خواص باکتری کشی مشابهی دارد که به علت فعالیت کم نقره است. آنها را به شکل محلول های تثبیت شده برای ضد عفونی زخم ها بکار می برند و علت آن این است که سل های کلوئیدی ترکیبات نقره ای هستند که حلالیت اندکی دارند. برای مدتهای مدیدی از نقره و آلیاژهای آن بعنوان جایگزین استخوان استفاده می کردند که بطور عمده در جراحی های جمجمه کاربرد داشت. همچنین، از سیم های نقره ای در بافت های ارتباطی و از پوشش نقره با خلوص بالا در کاشت استفاده می شد. در اینجا نیز خواص و فعالیت های اندک نقره دارای مزیت هستند. به همین دلیل، زمانی مرسوم بود که بر روی زخم ها ورقه های نقره ای یا حتی سکه های نقره می گذاشتند.

خواص شیمیایی نقره

اگرچه نقره از نظر شیمیایی در میان فلزات نجیب فلزی بسیار واکنش پذیر تلقی می‌گردد، لکن باید توجه داشت که در مقایسه با سایر عناصر از مرتبه واکنش پذیری قابل ملاحظه‌ای برخوردار نمی‌باشد. این عنصر به آسانی اکسیده شدن آهن اکسید نمی‌شود، لکن با گوگرد و هیدروژن سولفید واکنش داشته و تشکیل همان تیرگی آشنا را می‌دهد که در نقره‌هایتان ملاحظه می‌کنید.

برای رفع این نقیصه می‌توان با شستشو نقره را تمیز کرده از وقوع تیرگی مورد نظر پیشگیری نمود همچنین با استفاده از کرم (Cream) یا پولیش نقره می‌توان لایه تیره بسیار نازکی را که نقره در ترکیب با گوگرد بوجود آورده است را زدوده و آن را مجددا براق نمود. از طرف دیگر این تیرگی را می‌توان از نظر شیمیایی بوسیله حرارت دادن ظرف مورد نظر در محلول رقیقی از کلرید سدیم و کربنات هیدروژن سدیم یا قرار دادن قسمت تیره در تماس با فلزی فعالتر مانند آلومینیوم که می‌تواند با گوگرد ترکیب شود و مجددا فلز را به حالت اولیه برگرداند، از بین برد.

منابع طبیعی

نقره جزء عناصر نسبتا کمیاب بوده و از نظر فراوانی در قشر جامد زمین، در مرتبه شصت و سومین عنصر قرار دارد. این عنصر تشکیل دهنده حدود۶-۱۰ ×۱% از پوسته زمین است. برخی اوقات نقره بصورت عنصر آزاد یافت می‌شود (نقره خالص) و گاهی نیز به صورت آلیاژ با سایر فلزات ملاحظه می‌شود. در هر صورت باید توجه داشت که در اکثر نقاط، نقره بصورت مواد معدنی حاوی ترکیبات نقره ملاحظه می‌شود. 

 حدود سه چهارم نقره تولیدی، در حقیقت فراورده جانبی حاصل از استخراج سایر فلزات است. علاوه بر این، مقدار مهمی از نقره نیز از طریق بازیافت سکه‌های از رده خارج شده که باید با مقداری نقره ممزوج شونده و یا از مقدار نقره آنها کم شود، جمع آوری می‌گردد.همچنین بازیافت نقره از قراضه های صنعتی که ضمنا شامل باقیمانده های عکاسی است، با اهمیت تلقی می‌گردد.

خصوصیات عمومی نقره

نقره خالص فلزی براق و نسبتا نرم است که تا اندازه ای سخت تر از طلاست. زمانیکه این فلز پرداخت شود، دارای درخشندگی می‌شود و می‌تواند ۹۵% از نور تابیده به خود را بازتاب نماید. این عنصر در میان کلیه فلزات ، مقام بهترین رسانا در زمینه گرما و الکتریسیته را دارا است و در زمینه قدرت چکش خواری و مفتول شوندگی دارای مرتبه دوم پس از طلا است. چگالی نقره ۱۰٫۵ برابر آب است، بصورتیکه یک متر مکعب از آن دارای وزن ۱۰۵۰۰ کیلوگرم می‌باشد. نقره در ۹۶۱ درجه سانتیگراد ذوب شده و در حدود ۲۲۰۰ درجه سانتیگراد می‌جوشد.

 طلا و نقره مانند محلولهای واقعی می‌توانند در هر نسبتی با یکدیگر مخلوط شده و آلیاژ تشکیل دهند. کیفیت نقره و یا بعبارت بهتر عیار آن بر حسب تعداد قسمت نقره خالص در ۱۰۰۰ قسمت مخلوط فلزات بیان می‌گردد و بطور معمول نقره تجاری دارای عیار ۹۹۹ است .

ویژگی شاخص :

به وسیله رنگ، شکستگی استخوانی رنگ و چکش‌خواری و چگالی به آسانی می‌توان آن را تشخیص داد.

پیدایش: نقره آزاد به مقدار کم به گستردگی زیاد در زونهای اکسید دیده می‌شود. نهشته‌های بزرگ نقره معمولاً به صورت اولیه از محلولهای هیدروترمال جدا شده و ته‌‌نشین می‌شود. در رگه‌های گرمایی کانیهای نقره‌دار یافت می‌شود.

کاربرد: معمولاً نقره را به صورت آلیاژ با مس در صنعت به کار می‌برند. در حالت خاص بودن در میله کاری و تهیه بوته‌های مخصوص ذوب مواد قلیایی در شیمی برای بدست آوردن ترکیبات مختلف به کار می‌برند. در تهیه فیلمهای عکاسی و آبکاری، ساخت آلیاژهای نقره و وسایل الکتریکی نیز بکار می‌رود.

دندانپزشکی

برای پر کردن دندان از ملقمه نقره- قلع استفاده می کنند. بهترین آلیاژ دارای ۴۰ % نقره، ۳۲% قلع، ۳۰% مس، ۲% روی و ۳% جیوه است. در ابتدا این آلیاژ را بصورت بلوکهای قالب ریزی شده بکار می برند که بعد با دستگاه آنها را پودر کرده یا با اتمیزه کردن آن، آلیاژ را به ذرات کروی کوچکی تبدیل می کنند. دندانپزشک این آلیاژ پودری را با تقریبا وزن برابری از جیوه مخلوط می کند تا خمیر سفت و محکمی درست کند. این خمیر را بدقت در حفرات دندان فرو می کنند که جیوه مایع بعنوان یک روان کننده عمل می کند. پس از چند ساعت عمل سفت شدن خمیر کامل می شود و با افزایش حجم همراه است.

آلیاژهای نقره دار را در ساخت و کاشت دندان استفاده می کنند. آلیاژهای فلزات گرانبها که طلایی رنگ است، دارای مقداری پالادیم و پلاتین و حدود ۱۵ – ۱۰ % نقره است و آلیاژهای سفید رنگ فلزات گرانبها که ترکیب عمده آنها نقره – پالادیم است تا ۶۵% نقره دارند.

تعیین کیفیت و آنالیز نقره

نقره را با درجه خلوص های گوناگونی بکار می برند. بازار نقره معمولا با درجه خلوص های نسبتا بالایی تغذیه می شود برای بیشتر استفاده های صنعتی، نقره با درجه خلوص ۷/۹۹۹ (برای آلیاژ سازی) یا ۹/۹۹۹ ( برای آبکاری و کنتاکت های الکتریکی) مورد نیاز است.

بیشتر نقره به شکل شمش عرضه می شود. برای کیفیت های خوب اشیاء از شمش های معمولا ۳۱ کیلوگرمی استفاده می شود. ولی سرمایه گذاران کوچک شمش های یک کیلوگرمی را ترجیح می دهند، هر چند که بعلت نیاز متفاوت بازار، شمش ها را با وزن های متفاوت عرضه می کنند شمش قالبی ۵ کیلوگرمی، ۵۰۰ و ۲۵۰ گرمی، ورقه های پرس شده با اوزان ۱۰۰، ۵۰ و ۲۰ گرمی، ورقه های مارک دار ۱ اونسی یا سکه های تزیینی نقره.

گاهی اوقات، صنعتگران و مصرف کنندگان صنعت ترجیح می دهند که از گرانول استفاده کنند که در کیسه های ۲۰ کیلوگرمی عرضه می شود. وزن خالص شمش ها بر حسب کیلوگرم یا اونس تروا ( ۱ اونس تروا = ۱۰۳۴۸۶ / ۳۱ گرم ) و درجه خلوص آنها نوشته می شود.

برای تعیین دقیق میزان نقره، باید روش نمونه برداری صحیح باشد. بوسیله حفرات یا سوراخ های ضربدری یا قطری که در شمش حفر می شود، یا با ایجاد کنده کاری فلز بوسیله اره در کل مقطع شمش به این امر دست می یابیم. برای محصولات نیمه نهایی، از روش های مشابهی استفاده می شود. اگر امکان داشته باشد، مواد ناهمگن را ذوب کرده، به شکل قالب درآورده و آنگاه نمونه برداری می کنند. ممکن است که مالیات زائد نقره دار حاوی رسوبات و نهشته هایی باشند که بر روی دیواره ظروف از قبل مانده است و می توان آنها را با پالایش یا حل کرن زدود یا اینکه نمونه برداری را می توان پس از هم زدن انجام داد.

محصولات عرضه شده به شکل پودر یا کلوخه ای که نمی توان آنها را ذوب کرد، (مانند ریم فلزات) آسیا می کنند و سپس غربال می کنند. بخش ریزدانه و درشت دانه را جداگانه آنالیز می کنند. اگر بخش درشت دانه فلزی داشته باشیم، میتوان آنرا ذوب کرد.

روش های خاصی برای نمونه برداری مقادیر زیادی از کانسنگ ابداع شده است، که فرآیند های فوق را پس از آن انجام می دهند.

تاریخچه ضرب سکه نقره

میزان ضرب سکه رایج یا پول مضروب در گردش تحت تاثیر نوسانات تاریخ نقره است. رابطه متقابل بین استفاده پولی و غیر پولی نقره، اغلب تحت تاثیر موقعیت سیاسی آن بوده است. در زمان جنگ، نقره بیشتر وارد سیستم پولی می شد تا هزینه های جنگ را بپردازند و به هنگام انبار شدن میزان کافی از آن در خزانه، وضعیت نقره حالت عادی گرفته به شکل نقره جات و اشیاء نقره بخشی از اموال خصوصی و شخصی افراد را تشکیل می داد.

 از زمان رشد تقاضای صنعتی برای نقره، این فلز از حالت پشتوانه پولی و ارزش مبادلاتی خارج شده است. با اینحال، مقادیر کلانی از سکه های نقره، که از چرخه پولی خارج شده است، هنوز بعنوان ذخایر ملی نگهداری می شوند. حتی امروزه، در برخی از کشورها، پشتوانه سکه های و اسکناس های خرد ذخایر نقره است. در آلمان در سال ۱۸۸۰ پیش از ظهور پول کاغذی، گردش سکه های نقره به بالاترین حد خود رسیده بود.

روش های ضرب سکه نقره ای در طی زمان تغییرات بسیاری را پشت سرگذاشته است. اوایل، سکه های نقره ای را با تلفیقی از قالبگیری و چکش کاری ضرب می کردند. سپس از شیوه های متنوعی از عمل پرس و فشرده سازی استفاده شد. امروزه، شمش ها را با قالبگیری ممتد و پیوسته تهیه می کنند. شمش ها را پس از آن لوله می کنند تا ورقه های با ضخامت یکسان برای تهیه سکه بدست آید. پس از آن این ورقه ها را حرارت می دهند تا تاثیر سخت شدگی ناشی از سرد شدن آنرا از بین ببرد. اشکال دایره ای شکل از این ورقه را با فشار جدا می کنند و در اسید سولفوریک رقیق فرو می کنند تا هم پوشش اکسیدی نازک را از بین ببرد و هم مس نزدیک به سطح فلز را در خود حل کند و فلز یا سکه سفید رنگ شود. عمل فوق موجب می شود تا سطح سکه روشن تر شود و ظاهر نقره خالص را بخود بگیرد. پس از شستن، آنها را در سانتریفوژ خشک می کنند و حاشیه های آنها را در ماشین مفرس کار دندانه دندانه میکنند و حاشیه های حروف را اضافه کرده، سپس در ماشین ضرب سکه یا پرس سکه آنرا ضرب می کنند. ماشین های جدید ضرب سکه ۸۰۰۰ سکه در ساعت تولید می کند.

 در گذشته، ساخت اشیاء نقره برای تزئینات و جواهرآلات و استفاده های عمومی و معمول، تنها روش استفاده از نقره بغیر از ضرب آن بود که هنوز استفاده و کاربرد مهمی برای نقره است. این موارد شامل قاشق و چنگال و کارد، پارچ، بشقاب، سینی، فنجان، جام ها، کاپ ها، قاب، نقره جات کلیسا، گلدان، چراغ و جواهراتی چون گردنبند، دستبند و النگو، گوشواره، آویز و حلقه است. نقره را در ساخت وسایل موسیقی مانند فلوت نیز بکار می برند. گذشته از جنبه های پولی و پشتوانه مالی و تزئیناتی، خاصیت باکتری کشی نقره و کاربرد آن در وسایل آشپزخانه، جنبه با اهمیت و سرنوشت سازی را در بازار خرید این فلز ایفا می کند.

از نظر همگن بودن، جمع شدگی و انقباض، حفرات گاز یا حبابهای گاز موجود و شکل پذیری، کیفیت آلیاژها بهتر شده است.

هوازدگی نقره ناشی از تشکیل سولفید نقره است که در نتیجه سولفید هیدروژن و مشتقات آلی و غیر آلی آن حاصل می شود. وجود طلا، پلاتین یا پالادیم در آلیاژ، مقاومت آن را در برابر هوازدگی افزایش می دهد اما گران تمام می شود. اجزای آلیاژهای فلزات پایه مانند نقره و کادمیم، رنگ و جلا را بدون ممانعت کامل از هوازدگی تغییر می دهد. پوشش الکترولیتی نقره از آلیاژ معمولی مس – نقره در برابر هوازدگی مقاوم تر است. پوشش رودیم که در زمانهای قدیم گاهگاه بکار می رفت، گران هستند و ظاهر آن را تغییر می دهند، هر چند که این تغییر بسیار اندک است. پوشش های بی رنگ (برای نمونه لاکرها ) نیز ظاهر و سطح نقره را خراب می کنند. حمام ها یا حوضچه های زدایش لایه هوا زده نیز سولفید نقره را به نقره خالص احیا می کنند که بدون آسیب رساندن به ظاهر آن، شسته شده و پاک می شود. خمیرهایی نیز که استفاده می شوند، مواد ساینده بسیار ریز دانه و مواد احیا کننده ای همچون دی تیونیت سدیم دارند. موادی که به سطح نقره می زنند ( مانند ترکیبات با بنیان های اصلی سیلیکون )، محافظت بیشتری را موجب می شوند. از هوازدگی وسایلی همچون ظروف آشپزخانه می توان با پیچیدن آنها در پارچه های دارای مقادیر کمی نقره جلوگیری کرد. این لباس ها ترکیبات سولفیدی هوا را جذب می کنند و این امر از واکنش آنها با سطوح فلزات جلوگیری می کند. موثرترین روش، کار طاقت فرسای پاک کردن آنها با خمیر است که نه تنها لایه سطحی سولفید نقره را از بین می برد، بلکه با از بین بردن ناهمواری های سطح ظروف، موجب ایجاد سطح صیقل و صاف شده و جلا و برق اصلی و اولیه نقره را به آن بازمی گرداند. فرآیند رنگ دهی به نقره عبارتند از سفید کردن با اسید سولفوریک و ایجاد نقره اکسید شده که نوعی هوازدگی بحساب می آید.

نقره استرلینگ چیست؟ (Sterling Silver)

واژه استرلینگ از نام یک خانواده آلمانی گرفته شده که در شمال آلمان بودند و نامشان هم استرلینگ بود. افراد خانواده استرلینگ بقدری درستکار بودند که جان پادشاه انگلستان در سال ۱۲۱۵ کار ساختن سکه های انگلستان را به آنان واگذار کرد. آنها نیز آنقدراینکار را بخوبی و درستی انجام دادند که هنوز هم نامشان بر روی اجسام گرانبها باقی مانده است.

• همانند طلا بسیار نرم می باشد.به سرعت آسیب می بیند.

• نقره را معمولاً با فلز مس یا برنج ترکیب می کنند تا استحکام لازم را پیدا کند.

• باید توجه داشت که درجـه خلوص نقره را با واحدهایی از ۱۰۰۰ قسمت می سنجند.

• نقره پس از مـدتی بـه خاطر اکسیدهای گوگرد موجود در هوا و یا عرق بدن دچار تیرگی میشود کـه بـاید آن را مجددا شستشو نـــمـود.

• نقره استرلینگ (Sterling Silver) بخاطر کیفیت ممتاز و زیبـایش معروف می باشد.

• درجه خلوص نقره در نقره استرلینگ (sterling silver 925) درصد است.

منبع:shahrejavaher.com

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.